توو ترانه های من تو صاحب فصل بهاری

یه نسیمه مهربونی که تو از نسل بهاری



عشقه تو رنگه شقایق خودتم سفید و پاکی

دل ِ تو پر از محبت ، دلی بی ریا و خاکی



من شدم عاشق چشمات تو بری دیوونه می شم

اگه تو نباشی ای گل می شکنم ویروونه می شم



تو که عشقمو می بینی از نگاهه من همیشه

نگو عشق ِ من دروغه نگو موندنت نمی شه



دست ِ گرمتو به دستم بده تا زنده بمونم

من فقط می خوام برا تو همه شعرامو بخونم



نمی دونی که چقدری این دلم عشقتو می خواد

هر جایی قدم می ذاری دوتا چشمام تو رو می پاد



من به جز تو دیگه هیچوقت عاشقه هیچکی نمی شم

بعد تو دلم رو بازم به کسی هدیه نمیدم



تا ابد عاشقه عشقت می مونم تا که بمیرم

آرزومه تو رو یک بار توی آغوشم بگیرم